Kenmerkend aspect: De Duitse bezetting van Nederland.
Op 10 mei 190 vielen de Duitsers Nederland binnen. Nederland was verbijsterd omdat ze altijd neutraal waren geweest en omdat het Nederlandse leger kansloos bleek. Na het bombardement op Rotterdam capituleerde Nederland en vluchtte de regering naar Londn. Seyss-Inquart nam alle bevoegdheden over en de bezetting was begonnen.
Het leven kon gewoon doorgaan en de Duitsers gedroegen zich correct. Volgens de nazi's waren ze stamverwant door hun Germaans bloed. De Duitsers verwachtten dat Nederland zich snel aan de Führer zal overgeven voor de Nederlandse zelfstandigheid.
Het Nederlandse bestuurapparaat bleef, zodat Nederland de zaken een beetje in eigen hand hield. Alleen de joden werden ontslagen en er kwamen tienduizenden SS- en politietroepen.
Aanpassing was de gebruikelijke houding. Duitsland was alleen nog in oorlog met Engeland. Nederlanders moesten leren leven met dat Duitsland in de toekomst Europa zal leiden. De Nederlandse Unie hoopte met erkenning van het Duitse leiderschap dat het typisch Nederlandse kon blijven. Ze zagen de ondergang van de oude democratie als positief en er zou eenheid komen. De Duitsers hoopten via de Unie Nederland te bekeren tot het nationaalsocialisme.
De Duitsers wilden nu actieve steun, maar veel Nederlanders wilden geen collaboratie en de Unie werd verboden. Er groeide langzaam een haat tegen de moffen. Sommigen gingen in het verzet, de meesten bleven normaal te leven. Dit werd steeds lastiger, omdat de onderdrukking en terreur toenamen. De joden werden weggevoerd, maar de bezetting werd ook voor Nederlanders zwaar.
De geaillieerden bevrijdden het zuiden in 1944, waardoor er een hongerwinter in Holland en Utrecht was. Mensen bleven in bed en stookten alles op. Er was geen verkeer meer en niemand durfde nog de straat op. Na de bevrijding in 1945 was Nederland geruïneerd en was een kwart miljoen omgekomen. De bezetting heeft ervoor gezorgd dat de geschiedens werd opgedeeld in voor en na de oorlog.
Op 10 mei 190 vielen de Duitsers Nederland binnen. Nederland was verbijsterd omdat ze altijd neutraal waren geweest en omdat het Nederlandse leger kansloos bleek. Na het bombardement op Rotterdam capituleerde Nederland en vluchtte de regering naar Londn. Seyss-Inquart nam alle bevoegdheden over en de bezetting was begonnen.
Het leven kon gewoon doorgaan en de Duitsers gedroegen zich correct. Volgens de nazi's waren ze stamverwant door hun Germaans bloed. De Duitsers verwachtten dat Nederland zich snel aan de Führer zal overgeven voor de Nederlandse zelfstandigheid.
Het Nederlandse bestuurapparaat bleef, zodat Nederland de zaken een beetje in eigen hand hield. Alleen de joden werden ontslagen en er kwamen tienduizenden SS- en politietroepen.
Aanpassing was de gebruikelijke houding. Duitsland was alleen nog in oorlog met Engeland. Nederlanders moesten leren leven met dat Duitsland in de toekomst Europa zal leiden. De Nederlandse Unie hoopte met erkenning van het Duitse leiderschap dat het typisch Nederlandse kon blijven. Ze zagen de ondergang van de oude democratie als positief en er zou eenheid komen. De Duitsers hoopten via de Unie Nederland te bekeren tot het nationaalsocialisme.
De Duitsers wilden nu actieve steun, maar veel Nederlanders wilden geen collaboratie en de Unie werd verboden. Er groeide langzaam een haat tegen de moffen. Sommigen gingen in het verzet, de meesten bleven normaal te leven. Dit werd steeds lastiger, omdat de onderdrukking en terreur toenamen. De joden werden weggevoerd, maar de bezetting werd ook voor Nederlanders zwaar.
De geaillieerden bevrijdden het zuiden in 1944, waardoor er een hongerwinter in Holland en Utrecht was. Mensen bleven in bed en stookten alles op. Er was geen verkeer meer en niemand durfde nog de straat op. Na de bevrijding in 1945 was Nederland geruïneerd en was een kwart miljoen omgekomen. De bezetting heeft ervoor gezorgd dat de geschiedens werd opgedeeld in voor en na de oorlog.